σαπρόπλουτος

-ον, Α

(πιθ. ως παρωδία τού ἀρχαιόπλουτος*) αυτός που απέκτησε πλούτη με ανήθικα μέσα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σαπρός + πλοῦτος (πρβλ. αρχαιό-πλουτος, νεό-πλουτος)].